Een verhaal over de tegels van de moskee (VERTALING)

Op de website: DEZE WEBSITE KLIK HIER kwam ik een mooi verhaal tegen. Ik heb de tekst vertaald en hieronder geplakt voor jullie. Iemand uit onze groep vertelde mij dit verhaal vanochtend en ik moest daarom even op onderzoek gaan. Veel leesplezier.

Het verhaal

Mohammed Kamal Isma'eel (1908-2008), een bescheiden Egyptische ingenieur/architect, hoogleraar Generaties, was een staatsburger van Egypte.

Hij was de eerste ingenieur die een uitbreidingsproject uitvoerde voor de (haramain) moskeeën van Mekka en Medina in 14 eeuwen sinds de islam werd ingevoerd.

Hij weigerde miljoenen dollars te ontvangen als betaling voor zijn technisch ontwerp en architectonische supervisie, ondanks inspanningen van koning Fahad en de Ben Laden Company. Dus toen hij een cheque van miljoenen dollars overhandigd kreeg, zei hij tegen ingenieur Bakar Ben Laden: Waarom zou ik geld accepteren (voor mijn werk) in de twee heilige moskeeën? Hoe kan ik onze Heer onder ogen zien (op de laatste dag?)

Hij was een tijdgenoot van de koningen van Saoedi-Arabië, van koning Abdul Aziz tot koning Salman en een expert in het ontwerpen en begeleiden (van technisch werk) en hij zou van niemand vleierij (of complimenten) accepteren voor zijn taken, ook al was het van de koning zelf. Vanwege zijn nederigheid werd hij het meest vertrouwd en geliefd door koning Fahad en koning Abdullah.

Hij trouwde pas toen hij 44 jaar oud was. Zijn vrouw baarde slechts één zoon voordat ze stierf, waarna hij vrijgezel bleef en fulltime toegewijd was aan de eredienst tot aan zijn dood. Hij leefde meer dan honderd jaar die hij doorbracht in dienst van de twee heilige moskeeën, ver weg van de schijnwerpers van de massamedia, roem en geld. Het is het recht van iedereen om meer te weten te komen over dit architecturale genie.

Dit genie heeft een verbazingwekkend verhaal met betrekking tot de marmeren werken die hij uitvoerde op de vloer van de haram-moskee voor pelgrims om de tawaaf of rondgang te verrichten. Vooral marmer absorbeert warmte volledig en de meest geschikte soort is alleen te vinden in een kleine berg in Griekenland. Hij reisde naar Griekenland en tekende een contract om voldoende hoeveelheid voor de taak te kopen. Het was slechts de helft van de benodigde hoeveelheid.

Hij bezegelde de deal en keerde terug naar Mekka, gevolgd door de levering van het witte marmer. Hij hield prompt toezicht op het plaatsen van het marmer op de vloer van de heilige moskee in Mekka totdat het voltooid was. Na 15 jaar verzocht de Saoedische regering hem om een soortgelijk soort marmer te plaatsen op het terrein van de heilige moskee in Medina.

Ingenieur Muhammad Kamal zei dat toen het kantoor van de koning me vroeg om het terrein van de moskee van de Profeet te bedekken, ik erg bang werd omdat er nergens anders ter wereld dit soort marmer te krijgen is om zijn grote ruimte te bedekken, behalve een kleine leverancier in Griekenland van wie hij had eerder de helft van de hoeveelheid gekocht.

Hij reisde naar Griekenland en vroeg de directeur van het bedrijf naar het saldo van de aandelen. Hij zei dat het was verkocht. Toen hij dit hoorde, werd hij zo verdrietig dat hij de koffie die werd geserveerd niet kon drinken. Hij verliet het kantoor en bereidde zich voor op de vlucht van de volgende dag. Dus toen hij het kantoor verliet, vroeg hij zonder speciale reden de secretaresse die de rest van de hoeveelheid had gekocht.

Ze zei dat het moeilijk was om de koper te traceren, maar Muhammad Kamal vertelde haar dat, aangezien hij nog maar één dag had voordat hij Griekenland verliet, hij haar smeekte om te proberen contact met de koper te krijgen en contact met hem op te nemen als ze daarin slaagde.

Waarom bleef hij volharden in het opsporen van de persoon die de rest van het marmer kocht? Voor Muhammad Kamal voelde hij dat Allah SWT hierdoor iets zou laten gebeuren.

De volgende dag, een paar uur voordat hij naar het vliegveld vertrok, kreeg ik een telefoontje van de secretaresse die zei dat ze de koper had gevonden. Muhammad Kamal ging prompt naar de koper, die toevallig een Saoedisch bedrijf was.

Hij keerde terug naar Saoedi-Arabië en ging naar het kantoor van het bedrijf om naar het marmer te vragen. Ze vertelden hem dat het nog steeds op voorraad was.

Ingenieur Muhammad Kamal ging kapot en huilde, inderdaad, Allah SWT had ervoor gezorgd dat zulke dingen zouden gebeuren. De eigenaar van het marmer vroeg waarom hij huilde en Muhammad Kamal vertelde hem het volledige verhaal en liet hem de blanco cheque zien die hem was gegeven om de prijs op te schrijven die nodig werd geacht voor de aanschaf van het materiaal.

De eigenaar verklaarde toen dat hij niet eens één dirham zou accepteren en zei in plaats daarvan dat hij al het marmer 'fisabilillah' zou opdragen - gratis omwille van Allah SWT. Voor hem was het een besef dat Allah hem de rest van het marmer zonder speciale reden had laten kopen van de leverancier in Griekenland.