Dag 01

Vroeg opstaan, tanden poetsen, haartjes strak in de gel en de dag kan beginnen. De reis waar we lang op hebben gewacht. En niet omdat het zo spannend is of nieuw. Het is gewoon het idee dat we naar een heilige plek gaan voor alle moslims over de hele wereld. Dat maakt het speciaal. Dat maakt het een reis van bezinning.

Tranen

Wanneer je dat een beetje beseft, en de een wat eerder dan ander, en de een wat heftiger dan de ander. Dan realiseer je je denk ik wel dat dit een uitzonderlijke reis is. 22 man. Dat verbroedert.

Bij het vertrek wordt er toch hier en der een traantje gelaten. Ik vind dat mooi om te zien. Niet dat ik het fijn vind om mensen te zien huilen, nee dat niet. Maar meer die kwetsbaarheid en die oprechtheid.

Het gesprek

En het begint meteen vandaag. Ik zie iemand, die het best moeilijk heeft om afscheid te nemen. Nadat de emoties wat gezakt zijn, hebben we een prachtig gesprek. Over waar die tranen nou echt om waren. En waar je als mens echt gelukkig van wordt.

In dit gesprek ging het over dat de tranen niet gaan over alleen afscheid nemen. Ze gingen nu ook over wat er allemaal gepasseerd is in het leven. En dat deze reis, het op zoek gaan naar bezinning en misschien wel een hoger doel (God), zorgt dat je eigenlijk heel blij bent met wat je hebt. 

Dat je daarvoor door heel veel geeft als mens. Dat het eigenlijk een beetje voelt alsof je nu eindelijk iets voor jezelf aan het doen bent. Dat maakt dat er even een traantje los kwam. Traantje van trots terug kijken en nog trotser vooruit.

Vooruit en zin in

En snel gaan we vooruit. Positief de komende weken benaderen en er het beste van maken. De persoon die ik sprak, noemde het "geschiedenis schrijven". Met allemaal mensen die hij graag mag, deze reis meemaken, zorgt er voor dat hij er zin in heeft en nu al nadenkt over wat dit hem gaat geven over 10 jaar, als hij terugkijkt. Nu in ieder geval een glimlach op zijn gezicht.

Vlucht

We zijn allemaal goed ingecheckt en de vlucht verliep prima. Waar de een, een dutje heeft gedaan, heeft de ander spelletjes gespeeld of een boekje gelezen. We hebben een tussenstop in Cairo en zijn doorgevlogen naar Medina. 

Cairo heeft haar visitekaartje afgegeven. Het is maar een eerste indruk, maar ik hoef daar nooit meer terug. Totaal geen gastvrijheid. Hopelijk zijn er andere meningen, vast, maar ik moet ze nog horen.

Foto's

Hier nog wat foto's van vandaag te vinden: FOTO'S Dag 01 Ik wil toch 1 speciale foto eruit lichten. Namelijk van onze thuisblijvers. De jongens die moesten werken, net een nieuwe baan hebben, of geen verlof hebben. Ze steunen ons al sinds het begin en zelfs nu. Dank jullie wel mannen!

Handig om te weten:

Iedereen heeft zijn tasje gekregen. De inhoud is:

- Een notitieblokje met pen, mondmaskers, gepersonaliseerde programma boekjes en broodjes voor onderweg.

Wat ook goed is om te weten, dat we met bijna de hele groep gezamenlijk afscheid hebben genomen. De beelden spreken voor zich, maar bedankt voor jullie aanwezigheid. Erg lief.